ضدگزارش از شب سوم کنسرت هومن جاوید

خیابان‌های پرطرفدار شمال تهران در شب یکشنبه 15 تیرماه 87، شاهد حضور یه عدد ماتیز کرم متمایل به نارنجیه که سه تا آدم هنردوست را در ساعت 9 شب به خودش کشونده . قراره ساعت 9 شب در فرهنگسرای نیاوران، آخرین شب کنسرت گروه هومن جاوید برگزار بشه و ما فعلاً که پنج دقیقه به 9 شبه، تو ترافیک گیر کردیم. منظور از ما،  من، رضا دوستم و خانوم معلم میباشد که با هرمصیبتی هست، یه جای پارک پیدا می‌کنیم و کلی سر پارک کردن به شکل غیرشاسکولانه، پشت فرمون جا عوض می‌کنیم! میرویم تو فرهنگسرا و تند و تند پله‌ها رو میرویم بالا که یک دقیقه بعد با همون سرعت و بلکه بیشتر، اونا رو بیایم پایین؛ چرا که کنسرت مذکور در فرهنگسرای نیاوران نیست و در کاخ نیاوران هستش! حالا کاخ کجاست؟ بالای میدون! دوباره هلک و هلک، ماشین رو راه بنداز و دور بزن و برو بالا و جای پارک مجدد پیدا کن! ساعت؟ نه و بیست و دو دقیقه!… خوب تا بعد از آنتراکت که راهمون نمیدن…ولی نه، فعلاً که جلومونو نگرفتن، هنوز کلی جمعیت هستن که دارن میرن تو. میریم تو و میشینیم تو ردیف ده، جایی که تا آخر کنسرت باید کلّه دراز کنیم بلکه رنگ گیتار بابک ریاحی‌پور رو بتونیم ببینیم!

اگر حاشیه می‌خواین….

کنسرت ده دقیقه بعد از ورود ما و طبق خاصیت غیرقابل اجتناب ما ایرونی‌ها با سی و خورده‌ای تاخیر آغاز میشه. تاخیری که هومن جاوید در اوایل کنسرت، علتش رو قطعی برق و مشکلات بوجود اومده در بک‌استیج عنوان می‌کنه.
هااًاا؟ً شب شهادت و کنسرت؟! ارشاد صافارهاراندی؟! بیچاره لی‌لی افشار که پارسال تابستون، شب سوم کنسرت گیتارکلاسیک‍ش به خاطر یه هفته بعدش که سالگرد امام حدوداً دهم بود اگه اشتباه نکنم لغو شد!
مدیریت محترم فرهنگسرا، سردار خانوم فلانی (و نه سرکار، درست خوندین!)، نیروی انتظامی، فلان ارگان مرکز موسیقی وزارت ارشاد، بهمان حراست فلان جا و…، جاهایی هستند که هومن در اواسط کنسرت ازشون تشکر ویژه از خودش در میکنه و البته با تشویق‌های عجیب و غریب تماشاگران روبرو میشه، به خصوص در مورد نیروی انتظامی که ملت کلی کف زدن. ببینین تو رو خدا برای برگزار شدن یه کنسرت جمع و جور بی‌سر و صدا باید چطور منت گروه‌های مختلف رو بکشیم…!

از سالن محل اجرا هم که نمی‌گم چون تکرارمکررات ولی اینبار به شکل فاجعه‌آمیزتریه. صندلی‌های پلاستیکی، فشرده شدن تماشاگرا تو هم دیگه، فضای دم‌کرده و … که البته مزیت مهمی نسبت به سالن فرهنگسرای نیاوران داره و اون اینه که صندلی‌هاش هیچ‌جوری قابلیت جیرجیر از خودشون بروز نمیدن!

اگر متن می‌خواین…

قطعه‌اول رو گروه بدون هومن جاوید شروع می‌کنه: بابک ریاحی‌پور، شاهرخ پوریامین، سردار سرمست و عین‌اله کیوان‌شکوه، دامبال دیمبول کنسرت رو راه میندازن تا تو قطعه‌ی بعدی، هومن با سلام و بدون صلوات بره روی سن تا قطعه‌ی راز شب رو اجرا کنه.
آقتاب، حضور، دریا، نذر، جان جهان، آرزوها، رقصان، ترانه و شهد بهشتی و یکی دوتا دیگه، احرا می‌شن تا جمعیت علاقه‌مند رو به شکل سنکوب‌وار به وجد بیارن! بذارین ببینم…رقصان خیلی طرفدار داشت، از همون اوایل، تماشاچیا درخواست اجراشو می‌کردن. اجرای نذر با سولوی گیتار هومن فوق‌العاده بود که اصلاً به کلی فضای کنسرت و عوض کرد و البته ترانه، بیشترین تشویق‌ها رو در پی داشت. این آخری رو حتماً در آلبوم اول گروه کیوسک شنیدین؛ ترانه‌ای که در زمان ساختش، آرش سبجانی رو در کنار گروه راز شب می‌دید.

امشب از آنتراکت بین کنسرت خبری نیست، چون برنامه‌ دیر شروع شده و فردا هم روز کاریه؛ اینا حرفایی که هومن جاوید در قالب یه پیشنهاد من‌درآوردی خوب به تماشاچیا ارائه می‌کنه. بنابراین یک‌ساعت و نیم برنامه بدون وقفه اجرا میشه تا اصلاً از انرژی نیفته.

دو نکته‌ای که کاملاً در اجرای قطعات به چشم میخوره، تغییر تنظیم بعضی از آهنگ‌ها بخصوص از آلبوم زی‍بازی هستش و دیگه اینکه خیلی واسه‌م عجیب بود، این بود که در معرفی کنسرت در بروشورها و تبلیغات قبل از شروع، این کنسرت، کنسرت پاپ معرفی شده بود که خوب حتی اگر از یکی دو قطعه که حال و هوای متال داشتند هم بگذریم، بازم نمیشه راک رو با پاپ اشتباه گرفت! بنابراین ما این جریان رو میذاریم به حساب سیاست دور زدن برای گرفتن مجوز برگزاری کنسرت!

نتیجه‌گیری‌نمایی

کلاً شب خوبی بود!!  هومن جاوید واقعا باید قدر صدای گرم خودش رو بوده و از  فورته‌بازی در این مقیاس! دست برداره و جای خالی موسیقی داخلی رو تو قسمت راک پر کنه. حیفه که اینم مث آرش سبحانی و بابک امینی و …. از دست بره و فرار مغزها کنه. مطمئناً  دیگه جای از دست دادن هنرمندا رو بیشتر از این نداریم.

• برای شنیدن بعضی از قطعات هومن جاوید (به خصوص آلبوم دار قالی) میتونین به این آدرس مراجعه کنید.
• درباره شب اول کنسرت گروه هومن جاوید
• عکس‌هایی از کنسرت

پیوست : شب‌های تهران چقدر زیبا و لذت‌بخشند، وقتی که هیچ ماشینی نیست که بخوای بخاطرش خوش آلوده‌ی خودت رو کثیف‌تر بکنی!اونم بعد از کنسرت به این قشنگی و  اونم تو ساعتی مثل 11.5 شب که کلاً دی‌اکسیدکربن، جناب اکسیژن را بسیار مورد عنایت قرار می‌دهد!